پرده خوانی آخر

 

نگاهي به اولين سوگواره ي سراسري شعر كودك در زنجان

 

اختتامييه ي سوگواره ي شعر كودك 11 دي ماه ، روز دوشنبه در سالن بزرگ دارالقران كريم زنجان برگزار شد ولي با اين حال سالن جوابگوي حضور علاقه مندان و شاعران حاضر در برنامه نبود چون بيشتر شركت كنندگان و خصوصن شاعران در محوطه ي بيروني سالن برنامه ها را دنبال كردند .

بگذريم كه حاضرين در سالن مخاطب جدي شعر نبودند و سوگواره ي عاشورايي شعر كودك تنها بهانه اي بود براي اينكه برنامه ي تجليل از پيشكسوتان و مادحين در گذشته ي عرصه ي مدح و مرثيه در زنجان به اين شكل برگزار شود .

در خصوص چگونگي اجراي اين سوگواره حرف و حديث زياد بود .بماند كه استان زنجان براي اولين بار جشنواره اي با بعد سراسري آن هم در زمينه ي شعر كودك برگزار مي كرد كه البته اين تجربه مستلزم همكاري تنگاتنگ حوزه ي هنري با سازمانهاي مربوطه اي بود كه در زمينه ي كودك فعاليت دارند. ولي دريغ از نشانه و جرقه اي كه بتوان اين برنامه را با عنوان اختتامييه ي شعر كودك تعريف كرد .

در اخبار منعكس شده از سوي حوزه ي هنري ، آقاي غلامرضا بكتاش از مربيان كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان ، يكي از داوران معرفي شده در سوگواره بود. آقاي بكتاش از شاعران خوب كشور در زمينه ي شعر كودك هستند كه انتخاب شان بعنوان داور در اين برنامه از جهت آشنايي ايشان با شعر كودك و شعر اييني كودك ، كاملن به جا و مناسب به نظر مي رسيد ، اما چرا مسؤلان اجرايي اين برنامه اسمي از 4 داور ديگر به ميان نياوردند ؟

اين سؤالات و چراهاي ديگر نياز به جوابي روشن دارند كه من هم آنها را در حد يك سؤال مطرح مي كنم ،شايد جوابي به آنها داده شود .

ناگفته نماند كه برگزاري اين سوگواره در سطح كشوري ، انگيزه ي خوبي براي شاعران خوب استان بود تا در زمينه ي شعر كودك دست به قلم ببرند و الحق و الانصاف از نظر من كه عليرغم  فعاليت در زمينه ي ادبيات كودك و كار كودك ادعايي در اين زمينه ندارم ، چند نمونه شعري كه از شاعران جوان استان شنيدم حرف براي گفتن داشتند . اما چراهاي زيادي بود كه چرا ...؟

-        آيا بهتر نبود در كنار ارج گذاشتن به حضور شاعران شركت كننده و ارائه ي آثار آنها در شعر خواني بصورت گسترده ، فضايي ايجاد مي شد تا شاعران شعرهاي همديگر را بشنوند؟

-        آيا به نظر حاضرين در اين جلسه ، برنامه كوچكترين نشانه اي از ويژگي شعر كودك و شعر آييني كودك داشت ؟

-        چرا تيتر بزرگ اختتامييه ي سوگواره ي شعر كودك در اين برنامه كم رنگ بود ؟

-        مگر در برنامه هاي اجرا شده در سطح استان به موازات شعر خواني به عنوان برنامه ي اصلي ، تجليل و سپاس از پيشكسوتان فعال در زمينه ي شعر و مدح و مرثيه برگزار نشده كه حوزه به اين شكل و با اين فرمت باور نكردني اولين سوگواره ي شعر كودك را برگزار كرد ؟

-        آيا بهتر نبود داور محترم برنامه ،آقاي بكتاش با پيگيري مسؤلين اجرايي و برگزار كنندگان در اختتامييه حاضر مي شدند و بيانيه ي فرضن تنظيم شده ي هيأت داوران را قرائت مي كردند تا شركت كنندگان لااقل با مؤلفه هاي تأثير گذار در انتخاب آثار ارائه شده ي در زمينه ي شعر كودك آشنا شوند ؟

-        آيا بهتر نيست مسؤلان محترم حوزه ي هنري در كنار شفاف سازي روند اجرايي سوگواره از معرفي 4 داور ديگر گرفته تا چاپ آثار دريافتي ، زمينه ي برگزار ي چنين جشنواره ها و سوگواره هايي را در سطح استان هموارتر كنند ؟

و چراهاي ديگر كه اميدوارم بخش آفرينشهاي ادبي حوزه ي هنري در برنامه هاي آتي خود آنها را روشن كند .

 

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریقت ما کافریست رنجیدن

اتفاقها و چيزهايي كه اين چند روز ديدم باعث شد كمي در مورد  آدمها و ارتباطشان با نوعِ خود آدم فكر كنم .

سر آخر به اين نتيجه رسيدم كه آدمها دو جورند .

بعضي ها  فكر مي كنند هميشه بايد همه را راضي نگه دارند و اگر كسي از آنها برنجد تا هميشه مديونشان هستند . اين نوع اول براي اينكه همه را راضي نگه دارند از حق خودشان هم بايد بگذرند در نتيجه اين مي شود وظيفه ي آنها و  اگر احيانن توقع ديگران را برآورده نكنند بايد جوابگو باشند  .

اينجور آدمها چارچوب رفتاري شان را خودشان ساختند پس جاي گله اي نيست . چون گله كردن از ديگران  و شرايط موجود اصلن برايشان جايز نيست . مكروه است !

البته اينجور آدمها هم يك روز كم مي آورند و مي شوند همان نوع دومي ها . همانهايي كه بايد هميشه راضي باشند و اگر نوع اولي ها راضي شان نكنند يا از وظيفه  ي خود كه همان كم توقعي و برآورده كردن نيازهاي نوع دومي ها ست ، تخطي كنند ، بي احترامي به ساحت مقدس شان شده و اين عصيان را برنمي تابند .

راستي شما جزو كدام نوعيد ؟